Damir Parović u svojoj zbirci poezije “Kiša će i ti ćeš” donosi intimne i emotivne stihove koji duboko prodiru u srž ljudskih osećanja. Njegov stil pisanja je introspektivan i melanholičan, često evocirajući slike kiše kao metafore za unutrašnje stanje duše.
Parovićev stil može se uporediti sa stilom poznatih pesnika poput Rainera Marije Rilkea i Pabla Nerude. Poput Rilkea, Parović koristi bogat i slojevit jezik da bi izrazio kompleksne emocije i unutrašnje konflikte. Njegovi stihovi su često refleksivni, istražujući teme ljubavi, gubitka i samoće.
Na primer, u pesmi “Uzmem ti ruku”, pesnik koristi jednostavne, ali snažne slike da bi prikazao
intimnost i povezanost između dvoje ljudi:
“Uzmem ti ruku i krijem je sebično ispod svoje. Držim te čvršće nego što te iko ikada držao pre.”
Ovi stihovi podsećaju na Rilkeovu sposobnost da jednostavno izrazi duboke emocije. S druge strane, Damirov stil ima i elemente Nerudine strastvene i senzualne poezije. Njegovi stihovi su često ispunjeni intenzivnim osećanjima i slikama koje evociraju fizičku i emocionalnu bliskost. U jednoj pesmi koristi slike dima i cigareta da bi prikazao destruktivnu prirodu ljubavi:
“I upijam je, i cigaretu za cigaretom palim. Rušim se sa svim njenim zidovima strmoglavo, bezulovno, samo da je dotaknem makar po licu, kada se nasmeje.”
Baš ovi stihovi otkrivaju pesnikovu veštinu, umeće da kroz slike svakodnevnih objekata izrazi duboke i strastvene emocije. Kao što planeta Arrakis skriva svoje bogatstvo ispod surove površine, tako i naše drugo ja može imati složenu unutrašnju prirodu koja se otkriva samo onima koji su spremni da istraže dublje, pesnik u svojim stihovima često istražuje duboke emocije i unutrašnje konflikte.
Reviews
There are no reviews yet.